“Architecture and decoration, having wandered since 1800 in a labyrinth of dubious eclecticism, can be set right only by a close study of the best models.”
In 1898 werd de eerste gids voor interior decoration geschreven door Edith Wharton, bekend van haar boeken over het leven in de Amerikaanse Gilded Age als House of Mirth. Edith zag tijdens haar drukke sociale leven veel protserige Victoriaanse interieurs vol tierlantijntjes en zag zich genoodzaakt een boek te schrijven hoe je een huis simpel en smaakvol in kan richten. Met Louis XVI meubels en ideeën hoe je het best de balzaal kan decoreren. Hier een link met nog wat meer tips.
Elsie de Wolfe was een actrice in het amateur circuit die niet knap was of goed kon acteren, maar opviel door haar kledingstijl. Ze kwam uit een rijke familie en kon Parijse couture dragen tijdens haar voorstellingen. Nadat haar toneelcarrière voorbij was besloot ze in 1905 interior decorator te worden. Haar huis op Irving Place in New York was al ingericht toen zij en haar partner Elizabeth Marbury er gingen wonen. Ze friste de kamers op door andere kleuren te gebruiken en alles lichter, luchtiger en comfortabeler te maken. Hierdoor werd ze gevraagd The Colony Club in te richten, de eerste sociëteit voor vrouwen, opgericht door suffragettes. Ze richtte daarna onder andere de villa van Henry Clay Frick in en kreeg een commissie op alle aankopen die ze deed. Hierdoor werd ze nog rijker en kon ze Villa Trianon in Versailles kopen en opknappen.
De Wolfe was praktisch in haar adviezen, ze vond dat iedereen een kamer kon inrichten “where the colors blend and the proportions are as perfect as in a picture.” Goede smaak is net zo belangrijk als goede manieren adviseerde ze lezers van haar column “you will express yourself in your home, whether you want to or not.”