Dinsdag 9 januari 2018
Na de twee dagen in New Delhi, ben ik sinds vrijdagavond in een retreat in Dehradun. De reis hier naar toe was wat avontuurlijk, de vlucht van 9 uur 's ochtends werd namelijk gecanceld. De luchtvaartmaatschappij maakte dit pas rond half 11 bekend in het Hindi. Binnen 2 minuten was ik niet meer alleen, een Zuid Afrikaanse en een Spaanse waren mijn nieuwe vriendinnen. Even later kwamen daar nog twee Japanse vrouwen bij. Ik heb mijn drankjes-haal-ervaring in clubs en bars goed kunnen toepassen door me tussen 70 Indiërs te wurmen en onze boarding passen om te wisselen bij het zogenaamde Jet Airways kantoor op het vliegveld. Uiteindelijk zat ik 's middags om 3 uur op een andere vlucht, de rest moest in Delhi achterblijven. Ik voelde me schuldig, maar het lag niet aan mij. Denk ik, hoop ik...
Langzamerhand begin ik een beetje bij te komen. Ik heb wel ergens een verschrikkelijke verkoudheid opgelopen. Het retreat is prachtig, van de moderne architectuur, tot de kunst, tot de behandelingen, tot het geweldig lekkere eten. Het is de bedoeling dat je alle elektronische apparatuur in je kamer achterlaat en alleen daar gebruikt. Het nadeel is dat ik geen foto's kan maken van alle mooie en ook lollige dingen (aapjes!). Maar het voordeel is veel groter, een paar weken in een omgeving waar niemand op zijn telefoon zit te kijken. Mensen lezen een boek of nog veel gekker, praten met elkaar.
Hieronder een video van de beginnende schemering. Het enige wat je hoort zijn vogels, een man die een klassiek Indiaas lied zingt en wat geruis. Dat is water of wind. Of de stilte!
