16 januari 2018
Gisterenavond ben ik naar Rishikesh gegaan voor de Aarti ceremonie, oftewel Holy Socks Part Deux. Het blijft een rare plek dat Rishikesh, volgens de gids is het een heilige en veelbezochte plek omdat volgens de Veda's hier nectar tijdens een gevecht tussen goden en demonen is neergekomen. Of zoiets. Ik denk eerder dat het inderdaad een heilige plek uit de verhalen is, waar de Beatles zijn geweest en vele hippies na hen. Met als gevolg veel yogascholen en een Ashram die iedere avond een Aarti organiseert op een ghat aan de Ganges.
Hoe dan ook, na een tijdje tussen mensen van over de hele wereld om een kampvuur aan de Ganges zitten laat je vanzelf je ironische blik varen en ga je meedoen. Ik heb Hare Krishna Hare Krishna, Krishna Krishna Hare Hare, Hare Rama Hare Rama, Rama Rama Hare Hare gezongen en ook nog in mijn handen geklapt. Daarna kwam het echte ritueel, de monniken delen kandelaars uit waarmee je drie keer richting de Ganges zwaait. In Nederland zou een brandweerpost verplicht zijn. Dan eindigt de groepsactiviteit en gaan veel mensen nog een offering brengen aan Moeder Ganges. Ik heb dit ook gedaan, de gids vertelde dat door deze offering mijn voorouders uit het vagevuur de hemel in komen, mijn familie en vrienden worden gezegend én ik een wens kan uitbrengen. Dat laatste leek mij echt te veel gevraagd, dus ik heb oprecht gedankt voor het verschil tussen januari 2017 en januari 2018. En toen, schokkend nieuws voor de mensen die nu nog lezen, heb ik mijn voeten in de Ganges gestoken. Ik ben nu letterlijk gezegend!
